Άρθρα / Νομολογία

Επικαιρότητα

Νέο (προβληματικό) σύστημα διορισμών

Η δημοσίευση των υπ’ αριθμ. 1ΓΕ/2019 (ΦΕΚ 45/τ. Προκ. ΑΣΕΠ/24-12-2019) και 2ΓΕ/2019 (ΦΕΚ 46/τ. Προκ. ΑΣΕΠ/24-12-2019) προκηρύξεων, είναι η αρχή για την έναρξη της διαδικασίας κάλυψης των κενών στην δημόσια εκπαίδευση. Η ανάλογη διαδικασία υπήρξε εξόχως προβληματική για πολλά έτη, καθώς αγκυλώσεις και επιλογές τόσο της Διοίκησης όσο και του  συνδικαλιστικού εκπαιδευτικού κινήματος, οδήγησαν σε στρεβλώσεις.

Για το ζήτημα θεωρούμε ότι οριστική απάντηση έδωσε και το Ανώτατο Ακυρωτικό της χώρας όταν με την απόφαση του 527/2015 (ΣτΕ Ολ), δέχθηκε σε κάθε περίπτωση την προτεραιότητα του ΑΣΕΠ και του διενεργούμενου από αυτόν γραπτού διορισμού ως του μόνου κριτηρίου για την πρόσληψη μόνιμων εκπαιδευτικών, με μόνη εναλλακτική τη θέσπιση αντικειμενικών κριτηρίων πάλι όμως υπό τον έλεγχο του ΑΣΕΠ, αποκλειόμενου άλλου κριτηρίου, πχ της προϋπηρεσίας, την οποία ναι μεν την δέχεται ως κριτήριο διαγωνισμού όχι όμως ως μοναδικό κριτήριο μόνιμου διορισμού.

Η ανωτέρω απόφαση ήρθε να επικυρώσει και να επιβεβαιώσει την πάγια νομολογία του, η οποία τόνιζε ότι η αντικατάσταση του θεσμού της επετηρίδας και η πλήρωση των κενών με τη διενέργεια γραπτού διαγωνισμού υπήρξε η μόνη συνταγματική ανεκτή δυνατότητα. Οι αποφάσεις του επικεντρώνονται κατά βάση στο εξής: στην ανάγκη να επιλεχθεί, μέσα από τη διαδικασία των γραπτού διαγωνισμού, η σύγκριση των υποψηφίων μεταξύ τους και η επιλογή του άριστου προσωπικού με αντικειμενικά κριτήρια. Η επιλογή του Δικαστηρίου υπήρξε σύμφωνη με την πάγια άποψη του, ότι η ανάγκη να υπηρετηθεί η συνταγματική επιταγή της δημόσιας και δωρεάν Παιδείας, απαιτούσε τη στελέχωση των σχολικών μονάδων με το καλύτερο εκπαιδευτικό προσωπικό, μέσα από την διενέργεια γραπτού διαγωνισμού.

Η επετηρίδα υπήρξε ένα αναχρονιστικό και εξαιρετικά προβληματικό σύστημα πλήρωσης των εκπαιδευτικών κενών, καθώς οδήγησε στο οξύμωρο ως μοναδικό προσόν τοποθέτησης να είναι ο χρόνος κτήσης του πτυχίου, ανεξαρτήτως άλλων προσόντων, με τον ταυτόχρονο αποκλεισμό ικανών εκπαιδευτικών, οι οποίοι λάμβαναν πτυχίο τα τελευταία χρόνια.

Ενώ, λοιπόν, η στρέβλωση αυτή αντιμετωπίστηκε με την καθιέρωση των γραπτών διαγωνισμών, η επιλογή της Διοίκησης εν έτει 2019, να προχωρήσει στην κάλυψη των κενών στην εκπαίδευση, με έμμεση επαναφορά του θεσμού της επετηρίδας είναι εξόχως προβληματική και κυρίως αντισυνταγματική. Η επιλογή των εκπαιδευτικών με μόνο κριτήριο ουσιαστικά την προϋπηρεσία είναι αντίθετη σε κάθε έννοια αξιοκρατίας και ισότητας, από τη στιγμή που η πάγια νομολογία του Ακυρωτικού αλλά και η κοινή λογική, απαιτούν την αξιολογική σύγκριση των υποψηφίων εκπαιδευτικών, η οποία μπορεί να διασφαλιστεί μόνο με την ταυτόχρονη και αντικειμενική τους εξέταση, προκειμένου να αναδειχθούν οι άριστοι.

Τζαμτζής Νικ. Παναγιώτης

Δικηγόρος